Neeltje Jans is als werkeiland een onderdeel van de Oosterscheldekering. Na het voltooien van de Deltawerken is er op Neeltje Jans een informatie- en attractiepark geopend. In het informatiecentrum is een expositie over de Deltawerken te zien met (visuele) informatie.

Neeltje Jans is circa 285 hectare groot en ligt halverwege de Oosterscheldekering tussen Schouwen en Noord-Beveland, maar hoort niettemin bij de gemeente Veere op Walcheren. De naam Neeltje Jans is verkregen door een boot die op de zandplaat vastgelopen is en die ook die naam droeg, het is een oude volksbenaming voor de beschermgodin Nehalenia.

Vroeger was Neeltje Jans een zandplaat in de monding van de Oosterschelde. Door de zandplaat op te hogen is het werkeiland gecreëerd, dat ten tijde van de bouw van de stormvloedkering werd gebruikt. Toen het werk in 1986 klaar was, hebben Natuurmonumenten en Het Zeeuwse Landschap het eiland opgekocht en omgevormd tot natuurgebied dat onderdeel is van Nationaal Park Oosterschelde.

Bij het eiland is ook een overgebleven pijler te vinden. Deze 66e pijler werd rond 1980 gemaakt samen met de andere pijlers, voor het geval één van de andere pijlers niet goed zou blijken te zijn, maar is nooit in gebruik genomen. Sindsdien staat de pijler eenzaam in zijn dok. Tegenwoordig is een klimcentrum gevestigd op de pijler.

Op Neeltje Jans staan sinds 1991 windturbines. De aanvankelijke acht kleinere turbines zijn inmiddels vervangen door twee windparken van elk vier turbines. Inmiddels wordt een derde windpark gebouwd: Windpark Bouwdokken.

Op 5 juli 2015 eindigde de tweede etappe van de 'Tout de France' op Neeltje Jans.